WEWNĘTRZNA RÓWNOWAGA

Wszystko w życiu ma swój czas, chociaż my, ludzie, tak bardzo pragniemy, aby niektóre rzeczy przyspieszyć. Jesteśmy specjalistami od poganiania. Czyż nie? Tak trudno nam odpuszczać. Wciąż uczę się odpuszczania i wybaczania sobie tego, że nie jestem idealna. Kiedy wydaje mi się, że już mi się to udało, wydarza się coś, co sprowadza mnie na ziemię motywując, bym uczyła się od nowa. Codziennie sobie przypominam, że moim celem jest rozwój, a nie doskonałość.  Najgorzej jest porównywać się z innymi. Niby…

Jakiś czas temu kupiłam sobie piękne, granatowe etui, w którym przechowuję swoje codzienne „amulety”. Nie, nie…to nie są drogocenne klejnoty. Moimi amuletami są aktualnie czytane książki, dotyczące rozwoju osobistego i duchowości (conajmniej dwie), zestaw kolorowych, błyszczących żelowych długopisów, pamiętnik do praktyki wdzięczności i notowania tego, co aktualnie w sercu mi gra, oraz małe lustereczko, bym mogła na siebie spojrzeć i przypomnieć osobie, którą widzę, że jest CUDEM i życie ją kocha. Wbrew pozorom, to wcale nie jest takie łatwe. Z…

Wszystko, co się dzieje, dzieje się dla mojego dobra. Wszystko, co dostaję od życia, służy mojemu rozwojowi. Wszystko jest potrzebne. Akceptuję życie w całości takim, jakie jest. To jedna z moich ulubionych afirmacji, którą często zapisuję w swoim dzienniku, by przypomnieć sobie, co jest naprawdę ważne. Jej słowa w ostatnich dniach trafiają do mojego wnętrza jeszcze mocniej. Jak każdy mam swoje przemyślenia na temat tego, co dzieje się na świecie i mimo licznych próśb, do tej pory odmawiałam wyrażania swojego…

Potrzeba czasu, żeby się zatrzymać. Kiedy pędzimy samochodem i musimy nagle zahamować, pęd pcha nas niemiłosiernie. Jeśli mamy szczęście, przytrzymają nas pasy bezpieczeństwa, jeśli nie…wypadniemy przez przednią szybę. Potrzeba czasu, aby zwolnić i posłuchać dźwięków w sobie:  wewnętrznych jęków frustracji, które powstają w momencie, kiedy coś nas zatrzymuje. Nie chcemy tego. Wolimy biec, bo jesteśmy do tego przyzwyczajeni. Pamiętasz, jak ostatnio irytowałeś się, że właśnie wtedy, kiedy się spieszysz, zapala się czerwone światło? Teraz zapaliło się ono dla nas wszystkich.…

„Dobry nauczyciel duchowy czeka, aż uczniowie dojrzeją. Nie potrzebuje obnosić się ze swoim oświeceniem, ani go udowadniać. Nie narzuca swoich nauk ani nie prosi uczniów, by słuchali tylko jego. Zostawia ich w spokoju, żeby mogli się rozwijać samodzielnie”. Haemin Sunim Nie bez przyczyny zaczęłam właśnie tym cytatem. Musiałam się długo uczyć, by zrozumieć, że bez zwykłej ludzkiej chęci poprawy własnego życia, niewiele jesteśmy w stanie uczynić. Wydawało mi się, że kiedy dzielę się wszystkim tym, czego sama się nauczyłam, to…

Objawienie wdzięczności „Poniedziałek był najstraszniejszy, wtorek straszny, a środa okazała się już tylko smutna. Wstałam wczesnym rankiem po to, by zdążyć nakarmić gołębie, będące stałymi bywalcami placu obok kołobrzeskiego ratusza. Włożyłam żółtą sukienkę, chcąc dodać sobie energii. Patrząc na ptaki, myślałam, że cudownie byłoby być jednym z nich. Nie myśleć, za wiele nie czuć, być wolnym. W pogoni za wolnością właśnie tę wolność utraciłam. Chciałam zmienić swoje życie, bardziej mieć,́ niż być. Do radości ciągle potrzebowałam czegoś! A gdybym tak…

Powszechnie rozumiany sukces zależy od trzech rzeczy: talentu, szczęścia i dyscypliny. Kiedy wkraczałam na ścieżkę pisarstwa, powiedziałam sobie jasno: Ania, dwie spośród tych trzech rzeczy, nigdy nie będą od ciebie zależne. Najważniejsze jest, abyś robiła to, co uwielbiasz robić i traktowała swoją pracę poważnie, ale również z luzem i dystansem. Tylko wtedy, niezależnie od rezultatów, przynajmniej będziesz miała satysfakcję, że wybrałaś honorową drogę. Dziś mam tę satysfakcję. Rzuciłam poukładany świat  „od pierwszego do pierwszego” i uczyniłam to z niebywałą radością…

„To dziwne, jak proste jest dla ludzi wyrzucić Boga, a potem dziwić się, dlaczego świat zmierza do piekła. To śmieszne, jak bardzo wierzymy w to, co napisane jest w gazetach, a podajemy w wątpliwość to, co mówi Pismo Święte. To dziwne, jak bardzo każdy chce iść do nieba pod warunkiem, że nie będzie musiał wierzyć, myśleć, mówić ani też robić czegokolwiek, co mówi Słowo Boże. To dziwne, jak ktoś może powiedzieć: „Wierzę w Boga” i nadal iść za szatanem, który…

„Pewnego profesora odwiedzili jego dawni studenci. Profesor przygotował im gorącą czekoladę w dużym dzbanku. Przygotował też przeróżne filiżanki: z porcelany, ze szkła, z kryształu; niektóre były zupełnie zwyczajne, inne bardzo kosztowne. Profesor poprosił ich, aby obsłużyli się sami. Kiedy każdy miał już w ręce swoją filiżankę, profesor zaczął mówić: – Zauważyłem, że wybraliście najładniejsze filiżanki, natomiast te bezwartościowe zostały na stole. Przyczyną waszych problemów jest to, że naturalną dla was rzeczą jest chęć otrzymania tego, co najlepsze. Filiżanka, z której…

Podczas dzisiejszej rozmowy z moją serdeczną koleżanką śmiałam się, że im więcej wiem, tym częściej wydaje mi się, że nie wiem nic. Kiedy myślę, że jestem już po brzegi wypełniona spokojem, wdzięcznością i miłością, i nic nie jest w stanie tego zmienić, to wtedy życie wystawia mnie na próbę i zabiera mi trochę tych zasobów, abym jeszcze bardziej i jeszcze mocniej skoncentrowała się na ich budowaniu. Kiedyś mnie to denerwowało. Myślałam sobie „Ileż można medytować, ileż można koncentrować się na…